Η αδερφή μου για τα φτερουγίσματα, πριν από μένα για μένα...
Φτερουγίσματα… Την αδερφή μου την ξέρω από τότε που γεννήθηκα! Θα έλεγε κανείς ότι την γνωρίζω πολύ καλά κι εγώ φυσικά θα συμφωνούσα. Αλλά είναι μερικές φορές, που θα μου πει κάτι για το τι της αρέσει και τι όχι, που με εκπλήσσει, που ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ για την αδερφή μου. Για να το κάνω ακόμα πιο εντυπωσιακό και να μοιραστείτε ως ένα βαθμό την έκπληξη μου, θα μου πει κάτι που όχι μόνο δεν πίστευα για την αδερφή μου, αλλά πίστευα και ακριβώς το αντίθετο!!!! Έτσι έγινε και με τα «Φτερουγίσματα». Μου είπε ότι της αρέσουν τα παιδιά! Φοβερό; Όχι ότι πίστευα ότι τα μισεί τα παιδιά. Άλλωστε έχει κι ένα παιδάκι, που είναι (αντικειμενικά, όχι επειδή είναι ανιψιός μου) πανέμορφο, πανέξυπνο και γενικά αξιολάτρευτο. Αλλά να, εγώ πάντα με θυμάμαι να ασχολούμαι με τα παιδιά, να παίζω μαζί τους και είχα πάντα την εντύπωση ότι εκείνη δεν ενδιαφέρεται και τόσο. Και ένα ωραία απόγευμα, μου ανακοίνωσε ότι της αρέσουν πολύ τα παιδιά και θέλει να ασχοληθεί με το τι δραστηριότητες μπορε