Γκιούλιβερ!!!

Θυμάστε το παραμύθι «τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» με τον Γκιούλιβερ να φτάνει ναυαγός στη Λιλιπούτη και να πιάνεται αιχμάλωτος από τους Λιλιπούτειους τα μικρά ανθρωπάκια στο μέγεθος δάχτυλου?

Ε, λοιπόν εμείς παίζουμε ένα παιχνίδι που το ονομάσαμε Γκιούλιβερ!
Ξεκίνησε τυχαία ένα Σάββατο πρωί που ο μικρός ήρθε στο κρεββάτι μας κουβαλώντας τα αυτοκινητάκια του. Άρχισε λοιπόν να παίζει ανάμεσά μας και ξαφνικά τα τσούλησε πάνω στα πόδια μου που δήθεν ήταν οι δρόμοι, (ούτε λόγος για τα πόδια του πατέρα του καθότι τριχωτός, οπότε καταλαβαίνετε...)
Έτσι λοιπόν καθιερώθηκε το παιχνίδι «Γκιούλιβερ», όπου εγώ είμαι ο Γκιούλιβερ που ξαπλώνω στο χαλί και ο Άγγελος αυτός που μετακινεί τα αυτοκινητάκια του πάνω μου και μου δίνει εντολές: «μαμααά βάλε έτσι τα πόδια σου ή τα χέρια σου για να γίνει γέφυρα!!!»
Τώρα που το σκέφτομαι το παιχνίδι είναι κυρίως για αγοράκια (εκτός αν το κοριτσάκι σας παίζει με αυτοκινητάκια), χειμερινό (δε λέει να ξαπλώνεις στα πλακάκια, εκτός αν έχει καύσωνα!), ξεκούραστο για τους γονείς (για προφανείς λόγους!) και για λίγη ώρα γιατί πιάνεσαι!!!
Εμείς σχεδόν πάντα καταλήγουμε να κυλιόμαστε στο χαλί κάνοντας αγκαλιές και γαργαλίσματα!!!

Καλές...διαδρομές και ...αγκαλιές!!!