«Επίσημη πρώτη» και ενοχές!

Σήμερα ήταν η «επίσημη πρώτη» στο σχολείο για τον Άγγελο μετά από 4 εβδομάδες (2 διακοπών Πάσχα και 2 πνευμονίας) και δεν ήξερα από που να αρχίσω...
Αν υπολογίσουμε την εξάντληση και τα νεύρα που πηγάζουν από όλο αυτό που περάσαμε,
ο Άγγελος ήταν τρισευτυχισμένος που πήγαινε σχολείο πια!
Εγώ, με ένα σωρό εκκρεμότητες από όλες τις πλευρές, σέρνοντας τις ενοχές μου, που δεν είμαι μια τέλεια μαμά που τα προλαβαίνει όλα και που (τι ντροπή!) χαίρεται που το παιδί της πάει επιτέλους σχολείο, αλλά που τελικά μόνο χρόνο για τον εαυτό της δεν θα της δώσει αυτό...
(Μαριάννα ακούς;;;)
Επειδή όμως όλα έχουν και την άλλη όψη τους, θέλω να πω πως έχω ένα γενναίο αγόρι, που πάλεψε την αρρώστια παλλικαρίσια και που παρόλο που δεν του άρεσαν πολλά από αυτά που ήμασταν αναγκασμένοι να του κάνουμε, (βλέπε: αμέτρητους ορούς στη μύτη, κουτιά από 2 διαφορετικές αντιβιώσεις με απαίσια γεύση, μπάνια χλιαρά που τα ένιωθε παγωμένα λόγω πυρετού 39,9, κλπ), τα διαπραγματευόταν ο καλός μου όσο πιο έξυπνα μπορούσε και είμαι απίστευτα πολύ περήφανη γι αυτόν!

Άγγελέ μου σ'αγαπώ πολύ να το ξέρεις, ακόμη κι όταν φωνάζω ή σε μαλώνω!

Ξέχασα το καλύτερο:
«Μαμά, πώς είπαμε πως λέμε το κρυο-ζεστό νερό;»
«Χλιαρό αγάπη μου!»

Σχόλια

  1. Ξεχειλίζει αγάπη αυτή σου η ανάρτηση! Περαστικά και τώρα θα είναι ακόμη πιο δυνατός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. περαστικούλια! Ωραίο deconstruction post, είναι αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @philos Σ'ευχαριστώ πολύ καλέ μου, το ελπίζω!
    @mpompires Ευχαριστούμε γλυκειά μου, είδες που μου έκανε καλό το σπάσιμο των πιάτων;
    @popelix Καλώς την και σ'ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου