Σχηματίζοντας λέξεις και φράσεις στην...πλάτη!

Όταν ήμασταν μικρές με την αδερφή μου παίζαμε το εξής παιχνίδι:
Σχηματίζαμε με το δάχτυλο, η μία στην πλάτη της άλλης, ένα-ένα τα γράμματα από μία λέξη και κατ’επέκταση μίας φράσης. Η καθεμιά μας λοιπόν έπρεπε να «αναγνωρίσει» τα γράμματα, τις λέξεις και τελικά τη φράση και φυσικά κέρδιζε αυτή που δεν θα «έχανε» κανένα γράμμα, καμία λέξη και καμία φράση! Περνούσαμε πολλές ώρες με αυτή την ασχολία και πολλές φορές ήταν ευκαιρία να «περάσουμε» διάφορα «μηνύματα» η μία στην άλλη!

Τώρα λοιπόν που ο μικρός μου έχει μάθει να διαβάζει και δείχνει μάλιστα ιδιαίτερο ζήλο στο να διαβάζει, αποφάσισα να του εξηγήσω το παιχνίδι για να διασκεδάζουμε παρέα!

Παρένθεση: διαβάζει τα πάντα -συλλαβιστά-από επιγραφές και συνθήματα στους τοίχους, μέχρι ετικέτες σε συσκευασίες και φυσικά μερικές φορές μας φέρνει σε κάπως δύσκολη θέση, όπως π.χ. όταν διάβαζε το εξής σύνθημα σ’έναν τοίχο: «τώρα που μας τα πήρατε όλα, μπορείτε να πάρετε και τα αρχ...α μας» Γκουχ, γκούχ!!!! Κλείνει η παρένθεση.

Αρχικά του σχημάτιζα εγώ μόνο γράμματα στην πλάτη δημιουργώντας λέξεις όπως π.χ. «ΣΑΓΑΠΩ» και αφού μπήκε στο νόημα, συνέχισα με φράσεις όπως «ΣΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ» και άλλα τέτοια γλυκανάλατα.

Μετά μου ζήτησε κι εκείνος να μου «γράψει» στην πλάτη και αφού έκανε μερικές απλές δοκιμές όπως «ΣΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΜΑΝΟΥΛΑ» και κατέληξε: «ΘΑ ΣΑΓΑΠΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΙΣ» !!!! Γκουχ, γκουχ!!!!

Σχόλια

  1. Γκουχ, γκουχ δεν λες τίποτα! Μα τι λένε τα στοματάκια τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλυτερα να του δωσεις ενα παιδικο βιβλιο που λεγεται "θα σ'αγαπω για παντα". Ισως του κολλησει αυτη η ατακα!!! Παντως αυτο δειχνει οτι σε λατρευει. Γιατι για την ηλικια του η παρουσια της μαμας ειναι πολυ σημαντικη. Γι αυτο και σκεφτηκε οτι ακομα και αν δεν εισαι κοντα του εκεινος θα σε αγαπαει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια!!! Τι ωραίο θα το δοκιμάσω σίγουρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι ένα πολύ ωραίο παιχνίδι που παίζω κι εγώ με την κορούλα μου. Ξεκινήσαμε με γράμματα, συνεχίσαμε με συλλαβές και τώρα φτιάχνουμε λεξούλες...γράφει μια μέρα στην πλάτη μου Σ' αγαπώ...και μου λέει μανούλα έμαθα να γράφω την ωραιότερη λέξη του κόσμου... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος18/6/12, 9:10 π.μ.

    Χα, χα! Μου θύμισες την απορία της κόρης μου: "μαμά όταν πεθάνεις θα μπορώ να φοράω τα κόκκινα παπούτσια σου;" Μάλλον τα παιδιά ξέρουν κάτι παραπάνω για τη ζωή και το θάνατο απ΄ό,τι εμείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε,λοιπόν κι εμείς το παίζαμε αυτό το παιχνίδι με την αδερφή μου! Είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να παιχτεί όταν όλοι κοιμούνται, χωρίς την παραμικρή φασαρία, αν εξαιρέσει κανείς τα πνιχτά γέλια-γιατί πάντα καταλήγαμε σε αυτά. Πολύ καλή η ιδέα σου. Μπράβο που το θυμήθηκες... και μας το θύμησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου