Ατάκες διαμάντια!
Διαβάζω καιρό τώρα τις αναρτήσεις της «ιντερνετικής» φίλης μου της Άσπας, με ατάκες-διαμαντάκια από τις κορούλες της και ζήλεψα!
Αποφάσισα λοιπόν να μοιραστώ κι εγώ ένα διαμαντάκι του γιόκα μου, που μας έχει κάνει να γελάσουμε πολύ και έχει γίνει οικογενειακή ατάκα πιά...
Πριν αρκετό καιρό, ήταν άρρωστος με το λαιμό του, τη μύτη του κ.λ.π. και μετά από το βραδυνό μπάνιο τού καθάριζα τα αυτιά:
Εγώ: Πω, πω, Αγγελάκο, «κερί» που έχουν τ'αυτιά σου!
Άγγελος: Είναι...αναμμένο;
Πρόσφατα του πήραμε μια τσάντα με τα εργαλεία τού γιατρού για να παίζει και τον είχε πιάσει μανία να μας «εξετάζει». Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας «εξέτασης» λοιπόν όπου «εξέταζε» τα αυτιά μου με το ειδικό εργαλείο:
Εγώ: Τι γίνεται λοιπόν γιατρέ μου; Πώς είναι τα αυτιά μου;
Άγγελος: Το ένα έχει ένα κερί αναμμένο και το άλλο έναν...καλικάντζαρο!!!΄
Και το πρόσφατο κορυφαίο:
Είμαστε σε διαδικασία-ρουτίνα ύπνου, έχουμε βάλει πυζάμες, έχουμε πλύνει δόντια, έχουμε διαβάσει παραμύθι και αγκαλιαζόμαστε για να καληνυχτιστούμε.
Άγγελος: Μαμά μου, θα ...μου λείψεις!!!
Η μαμά κουκουβάγια ζει μεγάλες στιγμές!
Αποφάσισα λοιπόν να μοιραστώ κι εγώ ένα διαμαντάκι του γιόκα μου, που μας έχει κάνει να γελάσουμε πολύ και έχει γίνει οικογενειακή ατάκα πιά...
Πριν αρκετό καιρό, ήταν άρρωστος με το λαιμό του, τη μύτη του κ.λ.π. και μετά από το βραδυνό μπάνιο τού καθάριζα τα αυτιά:
Εγώ: Πω, πω, Αγγελάκο, «κερί» που έχουν τ'αυτιά σου!
Άγγελος: Είναι...αναμμένο;
Πρόσφατα του πήραμε μια τσάντα με τα εργαλεία τού γιατρού για να παίζει και τον είχε πιάσει μανία να μας «εξετάζει». Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας «εξέτασης» λοιπόν όπου «εξέταζε» τα αυτιά μου με το ειδικό εργαλείο:
Εγώ: Τι γίνεται λοιπόν γιατρέ μου; Πώς είναι τα αυτιά μου;
Άγγελος: Το ένα έχει ένα κερί αναμμένο και το άλλο έναν...καλικάντζαρο!!!΄
Και το πρόσφατο κορυφαίο:
Είμαστε σε διαδικασία-ρουτίνα ύπνου, έχουμε βάλει πυζάμες, έχουμε πλύνει δόντια, έχουμε διαβάσει παραμύθι και αγκαλιαζόμαστε για να καληνυχτιστούμε.
Άγγελος: Μαμά μου, θα ...μου λείψεις!!!
Η μαμά κουκουβάγια ζει μεγάλες στιγμές!
Σκίζει το κουκουβαγιόπουλο μαμά-κουκουβάγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, μπράβο βρε Άσπα μου, δεν είναι ιδέα μου, έτσι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία και έλεγα ότι μόνο εγώ και η Άσπα ακούμε ατάκες διαμάντια. Αλλά ανακαλύπτω κι άλλες. Θεός ο Άγγελος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαίζουμε;
http://mammael.blogspot.com/2010/10/blog-post_4751.html
Ευχαριστώ καλή μου Mamma el! Και ό,τι έγραψα στην ανάρτησή σου απάντηση για την πρόσκληση!
ΑπάντησηΔιαγραφήα εμένα μου έχει μείνει η ατάκα που έλεγε μικρός.Όταν του φτιάχνατε το γάλα, τον βάζατε στο καρεκλάκι του και για κάποιο λόγο καθυστερούσατε να του το δώσετε, το έβλεπε λοιπόν λίγο πιο πέρα, δεν το έφτανε να το πιάσει κι έλεγε: "γάλα, έλα! Έλα γάλα!" Χι χι χι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές ακόμα και τώρα, όταν κάθομαι στον καναπέ και θέλω κάτι, σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν να έλεγα κι εγώ "έλα μπύρα" και να με ακουγε η μπύρα και να ερχότανε, όπως το γάλα του Άγγελου!!! Χι χι χι
Μου φαίνεται πολύ αστείο, αφού και τώρα που το γράφω γελάω!!!
Φώναξε κανείς, έχεις δίκιο έχει πεί θεικές ατάκες, αλλά δυστυχώς άργησα να ξεκινήσω να τις καταγράφω! Κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως, έτσι δεν είναι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα!Έχω πεθάνει στα γέλια με τα διαμάντια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλός ο μικρός!
Ανυπομονώ να μιλήσουν και τα δικά μου παιδιά να γελάω με την ψυχή μου!
Τζένη, καλομελέτα κι έρχεται!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή