Πώς θα φτερουγίσει (ακόμη) πιο δυνατά;
Για τη Μαρία Αρναουτάκη σας έχω ξαναμιλήσει εδώ κι εδώ . Μου κάνει την τιμή να κάνει «ποδαρικό» στα Φτερουγίσματα, μ' ένα υπέροχο κείμενο, τροφή για σκέψη: «Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο η στοχο-θεσία της νέας χρονιάς λειτουργεί για όλους. Μάλλον, οι περισσότεροι από εμάς, ξεχνάμε τι -με τόλμη και θάρρος- υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας πάνω από την βασιλόπιτα, μόλις ευχηθούμε και στον τελευταίο Γιάννη. Γι αυτό που είμαι σίγουρη όμως, είναι η ανάγκη του καθενός από εμάς για έμπνευση και δύναμη, έτσι ώστε να εμπνεύσει και τους άλλους. Και οι "άλλοι", εν προκειμένω, είναι τα παιδιά. Δεν είναι ανάγκη να είσαι ο ίδιος γονιός. Μπορεί να διδάσκεις σε παιδιά, μπορεί να προσέχεις παιδιά, μπορεί να έχεις παιδιά στην οικογένειά σου, μπορεί να συναντάς παιδιά καθημερινά. Μπορεί να θέλεις παιδιά ή να περιμένεις. Σε όποια φάση της ζωής σου κι αν είσαι, μπορείς να σκεφτείς πάνω στο τι είδους έμπνευση δίνεις στα παιδιά. Δίνεις; Συνήθως, πάνω στα παιδιά γίνεται η