Φτερουγίσματα

Το λέει και το τραγούδι «...εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει»  Ετοίμαζα τριλογία (!) για την μητρότητα, στο πρώτο μέρος της οποίας περιέγραφα περιληπτικά την εμπειρία της γέννησης του γιού μου, με αφορμή τα 8α γενέθλιά του. Όμως, οι εξελίξεις με πρόλαβαν και ήρθε και ανατράπηκε το σκηνικό: Η καλοκαιρινή άδεια του άντρα μου, είχε προγραμματιστεί για την δεύτερη και τρίτη εβδομάδα του Ιούλη και είχαμε με τη σειρά μας προγραμματίσει να φύγουμε οικογενειακώς οι τρεις μας για 5 ημέρες (πάλι καλά γιατί παραπάνω μέρες δεν προβλέπεται λόγω ισχνών οικονομικών...), την πρώτη εβδομάδα της άδειας, αφού μετά ακολουθεί το καθιερωμένο εδώ και χρόνια , 15νθήμερο διακοπών του μονάκριβου υιού στο Λουτράκι με τη γιαγιά του. Εχθές λοιπόν, ήρθε ο σύζυγος και μου ανακοίνωσε ότι τελικά η άδειά του για διάφορους λόγους, μετατίθεται μία εβδομάδα μετά και άρα συμπίμπτει με το 15νθήμερο της γιαγιάς. Κάνουμε διάφορους υπολογισμούς και καταλήγουμε ότι θα πρέπει να κανονίσουμε...

Επειδή αρκετά με την κατάθλιψη και τα ψυχολογικά μου, έχουμε κι ένα παιδί να μεγαλώσουμε και αυτό το παιδί τον τελευταίο καιρό μας έχει «ξεκάνει» με τις ατάκες του: Είναι η ώρα για ύπνο. Εγώ: «Ώρα να πας για ύπνο Άγγελε!» Άγγελος: «Όχι!» (πρωτότυπο!) Εγώ: «Αμάν βρε Άγγελε, κάθε φορά που είναι ώρα για ύπνο, ποτέ δεν θέλεις να πας, γιατί;» Άγγελος: «Μ’ αρέσει η δράση!» (Κάνω κι εγώ κάτι ερωτήσεις!) Εγώ: «Άγγελε, σκαρφάλωνες πάλι στο δέντρο κι ανησυχώ βρε παιδί μου!» Άγγελος (με νόημα): «Μην ανησυχείς μαμά, ΞΕΡΩ τι κάνω!» Ακολουθεί αναλυτική περιγραφή για το πως διαλέγει τα δέντρα που θα σκαρφαλώσει να μην είναι κάθετα τα κλαδιά, αλλά να έχουν αρκετή κλίση ώστε να σκαρφαλώνει πιο εύκολα και σίγουρα, μπλαμπλαμπλα, για να καταλήξει: «Δεν είμαι χαζός μαμά, είμαι προσεκτικός, ΞΕΡΩ τι κάνω!» Εγώ: «Βρε παιδί μου πώς έχεις κάνει έτσι τα πόδια σου, όλο μελανιές!» Άγγελος (με νόημα): «Μαμά, ΜΠΑΛΑ παίζω, τι θέλεις να κάνω! » (τώρα μεταξύ μας δεν έχει και άδικο!) Είμαστε καλεσμένο...