Φτερουγίσματα

Σήμερα κλείνω τέσσερα χρόνια ακριβώς από την ημέρα που πάτησα πρώτη φορά «δημοσίευση» σε τούτο εδώ το blog. Είχε προηγηθεί αρκετή δουλειά είναι η αλήθεια προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω τα μυστικά του, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση... Τα προηγούμενα χρόνια ούτε που συνειδητοποιούσα την ημέρα των γενεθλίων (ίσως κι επειδή είναι μέσα στο κατακαλόκαιρο) Φέτος, μάλλον επειδή πάλι είμαι σε μεταβατική φάση, ακριβώς όπως όταν ξεκίνησα την τροχιά μου στην μπλογκόσφαιρα, αποφάσισα να μην το αφήσω να περάσει έτσι... Έτσι, ζήτησα από την αδερφή μου, (πολύτιμη βοηθό μου στα πρώτα μου βήματα και εκείνη που προλόγισε τα Φτερουγίσματα όταν δημιουργήθηκαν), να μου γράψει μια γενέθλια ανάρτηση. Κι εκείνη ανταποκρίθηκε (με λίγο σπρώξιμο είναι η αλήθεια...χι,χι) Τέσσερα χρόνια γεμάτα όμορφες κυρίως αναμνήσεις με προσπάθεια, έρευνα, χτυποκάρδι, αυτοσαρκασμό, γέλια, δάκρυα, χαμόγελα, αυτοκριτική, εμπιστοσύνη, απογοήτευση, ελπίδα, χαρά, καινούργιες γνωριμίες και πολύ πολύ αγάπη... Σας ...

Πρόσφατα φύγαμε για ολιγοήμερες διακοπές και φυσικά αφού ήμασταν συνέχεια μαζί με τον πρίγκηπα, η ατάκα πήγε σύννεφο! Τις περισσότερες όμως, τις «πετούσε» σε ανύποπτες στιγμές, όταν δεν είχα τρόπο να σημειώσω, με αποτέλεσμα να ξεχάσω τις μισές (δεν θέλω σχόλια τύπου «αυτά είναι κληρονομικά» όπως του συζύγου-τον είδα κι αυτόν με τη μνήμη χρυσόψαρου, καμιά από αυτές που έχανα δεν θυμόταν-τς,τς,τς) Κάστρο Πλαταμώνα Πάρτε λοιπόν μια γεύση: Μερικές μέρες διανυκτερεύσαμε στο Κτήμα Μπέλλου όπως και πέρυσι . Θέλει να μας θυμίσει κάτι από εκείνη την διαμονή συγκρίνοντάς το με τη φετινή: -Το «πριν» (περσινό) καλοκαίρι ... Και κάποια άλλη στιγμή: -Κάποια «πρωιά» (πρωινά)... Είμαστε στο αυτοκίνητο και ο δρόμος έχει πολλές ανηφόρες και κατηφόρες: -Ο δρόμος «κατηφορεύει» και «ανηφορεύει» συνέχεια... Βρέχει ξανά (δεν θα γκρινιάξω για τον καιρό...)  -Μαμά βρέχει, ή μάλλον όχι, ψιχαλίζει, ε....τέλος πάντων, ψιχαλοβρέχει! Είναι στην τουαλέτα και ο πατέρας το...