Φτερουγίσματα

Το Σάββατο που μας πέρασε πήγαμε οικογενειακώς στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα. Είχαμε πάει άλλες δύο φορές τα τελευταία 2 χρόνια και έχω να επισημάνω τα εξής: Είναι μιά πολύ αξιόλογη προσπάθεια που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πάρκα. Κάθε φορά που το επισκεφτήκαμε είχε και καινούργια πτέρυγα με νεοφερμένα ζώα. Τα ζώα έχουν μεγάλους χώρους για να βολτάρουν και χαίρουν μεγάλης φροντίδας, (διευκρινίζω ότι θα προτιμούσα όλα αυτά τα ζώα να μπορούσαν να ζούν άφοβα στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά αφού τα έχουμε καταφέρει έτσι και τα περισσότερα απειλούνταν ή απειλούνται με εξαφάνιση, ας τα φροντίζουμε έστω και σε συνθήκες αιχμαλωσίας!) Αυτή τη φορά υπήρχαν πολλά νεογέννητα ζωάκια όλων των ειδών. Δυστυχώς υπάρχουν πάντα οι ασυνείδητοι, που παρόλες τις προειδοποιήσεις ότι απαγορεύεται, ταϊζουν ή πετούν αντικείμενα στα ζώα! Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη εποχή για να επισκεφτεί κανείς τα πάρκο (ή μάλλον ο καλύτερος καιρός, γιατί εποχές δεν υπάρχουν πλέον), είν...

Στα πλαίσια της εκδήλωσης του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα, έγινε η επίσημη πρόβα μιας πολλά υποσχόμενης παιδικής παράστασης, (το ξέρω γιατί έχω δει πρόβες), την οποία δυστυχώς δεν κατάφερα να παρακολουθήσω με το παιδί μου, λόγω ανωτέρας βίας (βλέπε ασθένεια). Έστειλα όμως αντιπρόσωπο την αδερφή μου, η οποία έχει εμπειρία από παιδιά και έχω εμπιστοσύνη στη γνώμη της. Μόλις οριστικοποιηθούν τα της παράστασης από τον καινούργιο χρόνο θα σας ενημερώσω αναλυτικότερα. Η Μαρίκα λοιπόν μας ενημερώνει: «Τι το ήθελε το post για την ομοιοπαθητική η αδερφή μου; Να ‘σου ο ανιψιός άρρωστος, μη χάσει! Έτσι δεν μπόρεσαν, μαμά και γιος να έρθουν στο σύνταγμα να παρακολουθήσουν την καταπληκτική παράσταση από την ερασιτεχνική ομάδα «Τρείς λαλούν και δυό χορεύουν!» Έτσι προσφέρθηκα από μόνη μου, να γράψω εγώ τις εντυπώσεις μου, για την παράσταση με τίτλο «Η μεγάλη απόφαση του κούκου». Παρακαλώ την επιείκεια σας, γιατί με τις περιγραφές δ...

Σήμερα επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου με την ομοιοπαθητική για παιδιά. Ξέρω πως είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα για πολλούς και διαφόρους λόγους, αλλά εγώ θα σας καταθέσω από καρδιάς κάποια δεδομένα και εσείς θα πράξετε ανάλογα με το πώς νιώθετε και πιστεύετε. Την ομοιοπαθητική την γνώρισα όταν το 2003 ή 2004 αφού διαπιστώθηκε ότι πάσχω από αλλεργικό βρογχικό άσθμα στα καλά καθούμενα, μου πρότειναν έναν ομοιοπαθητικό. Πήγα γιατί απεχθάνομαι τα χρόνια νοσήματα και μου φαινόταν αδιανόητο να παίρνω φάρμακα μιά ζωή. Λόγω ιδιοσυγκρασίας επίσης έβαλα χρονικό περιθώριο έναν χρόνο, γιατί δεν μου αρέσει να προσπαθώ 15 χρόνια τούρκικα και να μην έχω αποτέλεσμα. Δεν είχα θεαματικά αποτελέσματα, μάλλον είχα πρόβλημα επικοινωνίας και με τον άνθρωπο που με κούραρε και στον ένα χρόνο σταμάτησα άδοξα, αφού δεν είχα καταφέρει να κόψω το φάρμακο που έπαιρνα, όπως ήλπιζα. Τώρα που γνώρισα και συνεργάστηκα με τον ομοιοπαθητικό που κουράρει το παιδί μου, κατάλαβα κι άλλα πράγματα εκτός των ...

Η κουμπάρα μου με ξεσήκωσε πριν από δύο εβδομάδες και κλείσαμε εισιτήρια να πάμε στην παράσταση τής καλλιτεχνικής ομάδας Holiday On Ice: ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ-DISNEY ON ICE μέσω internet για προχθές Τετάρτη 18/11/2009. Τα εισιτήρια κόστιζαν 12 ευρώ το άτομο (τα πιό οικονομικά) και έτσι βγάλαμε 2 εισιτήρια με το σκεπτικό ότι ο Άγγελος θα καθόταν στην αγκαλιά μας, όπως είχαν διαβεβαιώσει τηλεφωνικώς την κουμπάρα μου. Μου περιέγραψε με τα ομορφότερα λόγια ότι ο γιος της πέρισι σε μία ανάλογη παράσταση παρόλο που ήταν μόλις 18 μηνών είχε χαζέψει! Πήγαμε λοιπόν και ορίστε οι εντυπώσεις: Το σόου μάς ταξιδεύει στα παραμύθια, στον κόσμο του Πίτερ Παν, της Μικρής Γοργόνας, του Βασιλιά των Λιονταριών και άλλων ηρώων της Ντίσνεϊ. Ο Μίκυ και η Μίνι, ο Ντόναλντ, η Νταίζη και ο Γκούφη ουσιαστικά είναι σαν παρουσιαστές που κατά κάποιο τρόπο συνδέουν την μία ιστορία με την άλλη. Πράγματι ο μικρός μου χάζεψε με τα χρώματα, τη μουσική και τις πολύ όμορφες φιγούρες ταινιών κινουμένων σχεδίων του Ν...

Λοιπόν που λέτε την περασμένη Κυριακή κάναμε παιδικό πάρτυ με αφορμή την ονομαστική εορτή του υιού μου (να τον χαίρομαι!ευχαριστώ!) Ήταν η πρώτη φορά που τολμήσαμε να φωνάξουμε κλόουν, αφού σε παιδικά πάρτυ όπου είχαμε παρεβρεθεί στο παρελθόν, ο Άγγελος τους φοβόταν τρελλά! Αυτή τη φορά ίσως λόγω ηλικίας (μεγαλώνει και γίνεται πιο τολμηρός), ίσως λόγω του ότι η Κωνσταντίνα ήταν η παλιά του δασκάλα στον παιδικό σταθμό (και την αναγνώρισε), ίσως επειδή την προειδοποιήσαμε και δεν έβαλε περούκα και το σημαντικότερο ότι είναι μια σκέτη γλύκα η ίδια, ο Άγγελος και όλα τα παιδιά πέρασαν καταπληκτικά! Το πολύ ενθαρρυντικό ήταν ότι ακόμη και αν κάποια παιδιά δεν ήθελαν να συμμετάσχουν, παρέμεναν στο δωμάτιο παρακολουθώντας και παίζοντας με κάποια παιχνίδια του Άγγελου, (φαντάζομαι ότι τα παιχνίδια φτάνουν περισσεύουν για ένα λόχο σε κάθε σπίτι με παιδιά), χωρίς να δημιουργούν προβλήματα και κυρίως χωρίς να είναι συνεχώς μες τα πόδια μας! Ξέρω ότι εγώ είμαι που έχω πει μέσω αυτού του ισ...

Καμιά φορά τα πολύ απλά πράγματα κάνουν εμάς και τα παιδιά μας ευτυχισμένους, αρκεί να έχουμε την υπομονή να χαμηλώσουμε τους ρυθμούς μας και να αφουγκραστούμε! Όπως το περασμένο Σαββατοκύριακο που λόγω βροχής και μαζεμένων «οικιακών» υποχρεώσεων βρεθήκαμε όλη η οικογένεια στο σπίτι. Μπαμπάς και γιός μοιράστηκαν μερικές πολύτιμες δημιουργικές στιγμές συναρμολογώντας μια βιβλιοθήκη παρέα. Ο πατέρας είχε την υπομονή και την εξυπνάδα να δεχτεί την βοήθεια του γιου του, καθυστερώντας ίσως λίγο. Ο γιος ένιωσε χρήσιμος και υπερήφανος για τη βοήθεια που προσέφερε με τον τρόπο που μπορούσε και επιπλέον στο τέλος περάσαμε και μερικές μοναδικά δημιουργικές στιγμές όλοι μαζί, όταν ξαπλώσαμε πάνω στα χαρτόκουτα από τη συσκευασία και τα ζωγραφίσαμε! Δεν χρειάζονται τελικά μαγικές συνταγές! Είναι τόσο απλό αλλά και τόσο δύσκολο συγχρόνως να το σκεφτούμε χαμένοι μέσα στην καθημερινή τρέλλα και τις ατελείωτες υποχρεώσεις μας! Η γιαγιά μου συνήθιζε να λέει: ,«η θειά μου πέθανε, και οι δουλειές τη...

Το περασμένο Σάββατο καταφέραμε να πάμε τον μικρούλη μας στο Allou Fun Park kidom που είναι για παιδιά, δίπλα στο μεγάλο, στο Ρέντη ( www.alloufunpark.gr ) Εσείς το ξέρατε ότι διοργανώνουν και παιδικά πάρτυ; Εγώ δεν το ήξερα μέχρι τον περασμένο Ιούνιο που μια αγαπημένη φίλη διοργάνωσε το πάρτυ των γενεθλίων του γιόκα της. Ο δικός μου γιός πέρασε καταπληκτικά και έκτοτε κάθε φορά που περνούσαμε από την εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας στο ύψος του Ρέντη μου έλεγε: «Μαμά, εδώ ήταν το πάρτυ του Φράνς!Και πότε θα πάμε στα αυτοκινητάκια;» Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε εκεί και ο μικρός απλώς ξεσάλωσε! Συμφέρει να αγοράσεις την κάρτα με 21 ευρώ που επιτρέπει στο σπλάχνο σας να πάει όσες φορές θέλει σε όλα τα παιχνίδια (εκτός από 3 που σε ενημερώνουν ποιά είναι στο ταμείο). Το καλό είναι ότι στην ηλικία που είναι ο Άγγελος (3 μιση χρονών) μπορεί να μπεί σε όλα τα παιχνίδια, (εκτός από ένα που είναι για παιδιά άνω των 4 ετών), το προσωπικό είναι νέα παιδιά πολύ ευγενικά και εξυπηρετικά, σε αρκετά παιχνί...

Δυστυχώς κάποια σοβαρά προβλήματα στη δουλειά, δεν μου επιτρέπουν να κάνω πράγματα με τον Άγγελο και να σας τα επικοινωνώ, όσο συχνά θα ήθελα. Είναι κι αυτό μέσα στη ζωή δυστυχώς, όπως και το να μην είναι πάντα πετυχημένες οι απόπειρες δημιουργικού παιχνιδιού με το παιδί μας. Το μοιράζομαι μαζί σας, γιατί είμαι σίγουρη ότι σας τυχαίνει συχνά και η πρόθεσή μου δεν είναι να σας παρουσιάζω τα πράγματα ιδανικά, αλλά έτσι όπως ακριβώς είναι. Πρόσφατα, πήρα ένα βιβλίο που ονομάζεται:«365 μέρες χωρίς τηλεόραση» των Στηβ & Ρουθ Μπένετ από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον γιατί έχει πολλές ιδέες για παιχνίδια με το παιδί μας, μέσα ή έξω από το σπίτι, ομαδικά ή για δύο, χειροτεχνίες, ζωγραφική, μαγειρική και άλλα, πολλές φορές χωρίς να χρειάζεται τίποτε παραπάνω από το χρόνο μας. Το διαβάζω αυτό τον καιρό για να πάρω ιδέες. Τα περισσότερα παιχνίδια νομίζω ότι είναι για μεγαλύτερα παιδιά, αλλά υπάρχουν και αρκετά που θα μπορούσαν να αρέσουν κι σ'ένα παιδί 3 ετών κα...

Πριν από λίγο καιρό, η αδερφή μου μου έστειλε ένα άρθρο, που είχε δημοσιευτεί στο www.in.gr στη στήλη για το παιδί, και που εξηγούσε πώς μπορούμε να πλάσουμε το δικό μας παραμύθι σε συνέχειες, με τη συμμετοχή του μικρού μας. Η στήλη το ανέλυε αρκετά και στο τέλος πρότεινε και κάποια βιβλία για να μας βοηθήσουν. Σκέφτηκα λοιπόν να το δοκιμάσω και ένα απόγευμα που κάναμε κούνια με τον Αγγελάκο και είμασταν μόνοι μας, άρχισα να επινοώ ένα παραμύθι σχετικά με ένα ποδηλατάκι, που το ξεχάσανε στις κούνιες και εκείνο κίνησε να βρει το δρόμο για το σπίτι και στο δρόμο βρήκε ένα σκυλάκι κλπ. Δεν φημίζομαι για τη φαντασία μου και επειδή ο Άγγελος δεν συμμετείχε, (άκουγε παρόλα αυτά με ενδιαφέρον), το τελείωσα γρήγορα σκεφτόμενη ότι μάλλον έφταιγε η δική μου έλλειψη φαντασίας που δεν πέτυχε το εγχείρημα. Μετά από καμιά εβδομάδα όμως, το βλαστάρι μου επανήλθε και μου ζήτησε να του ξαναπώ εκείνο το παραμύθι. Και ξεκινώντας άρχισα να τον βάζω πιο επιδέξια στο παιχνίδι απ'ότι την πρώτη φορ...

Στο πολύ ενδιαφέρον site του παιδοράματος ( www.paidorama.gr ) βρήκα την πρόσκληση για την παρουσίαση του παιδικού βιβλίου: «Α, β, γ... ω, νεραϊδοπειρατικό!» που γινόταν το Σάββατο 19/09/2009, 12:30-13:30 στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24 τηλ.2113003500) με είσοδο ελεύθερη που έλεγε: «Έλα να παίξεις με το πιο τρελό αλφαβητάρι, να φτιάξεις διασκεδαστικά παζλ, ποιηματάκια, παραμύθια, ζωγραφιές, να χορέψεις με 24 νεράιδες και πειρατές, παρέα με τη συγγραφέα Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη και την εικονογράφο Ελίζα Βαβούρη!» Θυμήθηκα ότι ήξερα από παλιά την Ελίζα Βαβούρη και σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να περάσω μαζί με τον Άγγελο (αφού βόλευε και το πρόγραμμα), να δω από κοντά τι γίνεται σε αυτές τις συγκεντρώσεις. Η παρουσίαση ήταν πολύ καλή, αλλά απευθυνόταν κατά τη γνώμη μου σε μεγαλύτερα παιδιά που πήγαιναν τουλάχιστον στο νηπιαγωγείο (δυστυχώς για μια ακόμη φορά δεν γινόταν αναφορά για τις ηλικίες παιδιών που θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση). Ευτυχώς είχαμε μαζί τη γ...

Την περασμένη εβδομάδα έμαθα για την παράσταση «το παιδί με το φεγγάρι στο στήθος» ένα λαϊκό παραμύθι σε δραματοποιημένη αφήγηση με κούκλες. Το δελτίο τύπου έλεγε ότι η κεντρική ιδέα στο παραμύθι είναι το μεταφυσικό ως οδηγός και υποστηρικτική δύναμη στην προσωπική εξέλιξη και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Τα εικαστικά, το θέατρο, ο λόγος συναντιούνται σε μια διαχρονική τέχνη της καθημερινής ζωής, που απευθύνεται με φροντίδα σε μικρούς και μεγάλους. 'Ετσι λοιπόν, πιστή στη δέσμευσή μου να δοκιμάζω η ίδια πριν προτείνω, πήρα τηλέφωνο να μάθω σε ποιά ηλικία παιδιών απευθύνεται (το να μην αναφέρεται η ηλικία είναι σύνηθες φαινόμενο και δεν ξέρω εσάς αλλά εμένα με ενοχλεί πολύ). Αφού λοιπόν έμαθα ότι ο Άγγελός μου πάλι είναι στην απέξω, αφού απευθυνόταν σε παιδιά άνω των 5 ετών, πήρα το αδερφάκι μου, (που έχει βρεί τον μπελά της μαζί μου και με αυτό το ιστολόγιο) και πήγαμε το Σάββατο να το παρακολουθήσουμε. Η παράσταση ανεβαίνει σε ένα πολύ όμορφο χώρο στο εργαστήριο πνευματικότητ...

Το Κλαμπ Γέλιου Αίγινας έρχεται στην Αθήνα! Εγώ αυτό το κλάμπ το γνώρισα στην Αθήνα, στο πρώτο φεστιβάλ γυναίκας που έγινε με αφορμή την ημέρα της γυναίκας (8 Μαρτίου 2009) στον εναλλακτικό πολυχώρο Pure Bliss (Ρόμβης 24Α, Σύνταγμα) Κάνουν εξαιρετική δουλειά και γι αυτό και το προτείνω ανεπιφύλακτα! Δεν θα μπορέσω να φέρω το παιδάκι μου γιατί είναι μικρό ακόμη, αλλά ίσως να έρθω χωρίς αυτό. Παραθέτω το δελτίο τύπου για περισσότερες πληροφορίες: Το καλοκαιράκι μας αποχαιρετάει - τα κεφάλια μέσα σιγά σιγά - κι η «μελαγχολία» της εποχής είναι γνωστή σε όλους μας.Ένας καινούργιος κύκλος αρχίζει - σχολεία, δουλειά, υποχρεώσεις...Τι καλύτερο για να μας συντροφεύει από το γέλιο μας, το γέλιο των παιδιών μας και των φίλων μας; Στις 19 Σεπτεμβρίου, 5 το απόγευμα - φθινόπωρο και «επισήμως» λόγω της ισημερίας - καλέσαμε το Κλαμπ Γέλιου της Αίγινας να γελάσουμε παρέα, στην Αθήνα αυτή τη φορά. Το Κλαμπ στην Αίγινα είναι το πρώτο του είδους του στην Ελλάδα, ιδρύθηκε από τις αδελφές του γέ...

Ένας παιδότοπος διαφορετικός από τους άλλους είναι το Playmobil Fun Park στην Κάτω Κηφισιά. Τα παιδιά μπορούν να παίξουν με όλο το φάσμα φιγούρων playmobil που είναι στημένα ανά θεματικές ενότητες (ρωμαϊκές γαλέρες, πειρατικά καράβια, μεσαιωνικά κάστρα, μοντέρνα σπίτια, ζωολογικοί κήποι κλπ.) είτε μόνα τους, είτε μαζί με άλλα παιδιά κάνοντας έτσι καινούργιους φίλους, αλλά και μαζί σας. Έχει ξεχωριστή αποκλειστική αίθουσα για παιδιά 18 μηνών έως 3 ετών για να παίζουν με μεγαλύτερη ασφάλεια. Για τους γονείς υπάρχουν τραπεζάκια και μπάρ για να πάρουν τον καφέ τους κατά το πρότυπο των συνηθισμένων παιδότοπων. Υπάρχει προσωπικό που επιβλέπει, μόνο που τα Σαββατοκύριακα το χειμώνα δεν επαρκεί γιατί γίνεται χαμός. Επικρατεί φασαρία λόγω και του μεγάλου χώρου, αλλά αυτό δεν μπορείς να το αποφύγεις σε έναν παιδότοπο. Η είσοδος είναι αλμυρούτσικη, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες 12 ευρώ ανά παιδί και οι γονείς ό,τι πάρουν από το μπάρ. Τις καθημερινές κατεβαίνει στα 8 ευρώ ανά παιδί ...

Πρίν 3 μήνες περίπου κάναμε με τον Άγγελό μου και τον πατέρα του, την πρώτη μας επίσκεψη στο Παιδικό Μουσείο στην Πλάκα. Το είχα ανακαλύψει ψάχνοντας στα διάφορα site για παιδιά και εντυπωσιάστηκα όταν έμαθα ότι έχει ξεκινήσει την λειτουργία του από το 1994! Κατά την γνώμη μου είναι πολύ έξυπνο όλο το στήσιμό του και ο τρόπος λειτουργίας του, γιατί στηρίζεται σε δωρεές υλικού και σε εθελοντές. Εκδίδουν μια εφημερίδα-τετράδιο που την ονομάζουν τα νέα μας, όπου αναγράφονται τα πάντα γύρω από τις εκδηλώσεις, τα εκθέματα, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τα σεμινάρια που διοργανώνουν. Αυτά βέβαια μπορείς να τα βρείς και ψάχνοντας στο site τους http://www.hcm.gr/ Αυτό που βρήκα εντυπωσιακό είναι ότι όλα τα εκθέματά τους είναι διαδραστικά, δηλαδή τα παιδιά παίζουν με αυτά, ενθαρρύνονται και οι γονείς να συμμετέχουν από το πολύ ευγενικό προσωπικό και επιπλέον είναι δωρεάν! Επί πληρωμή είναι μόνο τα εκπαιδευτικά προγράμματα που γίνονται τα Σαββατοκύριακα που διαρκούν 45 λεπτά, επαναλαμβάν...

Στις 27/05/2006 έγινα μητέρα ενός γλυκύτατου μωρού που το είχα ονομάσει Άγγελο σχεδόν από τη πρώτη στιγμή που σκίρτησε μέσα μου. Ο ερχομός αυτού του παιδιού, που ήταν πολύ συνειδητή επιλογή, έμελλε να με αλλάξει πολύ και εξακολουθεί να με αλλάζει έκτοτε. Εκτός από την τεράστια ευθύνη που νοιώθω, μ' έκανε να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος και να θέλω να του προσφέρω τα καλύτερα. Αυτό φαντάζομαι είναι κάτι που το θέλουν όλοι οι γονείς. Παρόλα αυτά παρατηρώ γύρω μου ότι σχεδόν όλοι μας, (για να μην βγάλω τον εαυτό μου απέξω), όταν πάμε κάπου με τα παιδιά μας ή όταν κάνουμε κάτι με τα παιδιά μας, συνήθως προτιμάμε να κάτσουμε να πιούμε καφέ και να αναλάβει κάποιος άλλος (π.χ παιδότοποι κλπ.). Για να μην παρεξηγηθώ, ξέρω πολύ καλά την κούραση που βιώνουμε όλοι μας μέσα από την φρενήρη καθημερινότητά μας και δεν μας κατηγορώ. Θα μπορούσαμε όμως όλοι μας να οργανώσουμε τον χρόνο μας καλύτερα, να κάνουμε πράγματα για μας και όταν είμαστε με τα παιδιά μας να ΕΙΜΑΣΤΕ μαζί τους. Εκείν...

Φτερουγίσματα… Την αδερφή μου την ξέρω από τότε που γεννήθηκα! Θα έλεγε κανείς ότι την γνωρίζω πολύ καλά κι εγώ φυσικά θα συμφωνούσα. Αλλά είναι μερικές φορές, που θα μου πει κάτι για το τι της αρέσει και τι όχι, που με εκπλήσσει, που ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ για την αδερφή μου. Για να το κάνω ακόμα πιο εντυπωσιακό και να μοιραστείτε ως ένα βαθμό την έκπληξη μου, θα μου πει κάτι που όχι μόνο δεν πίστευα για την αδερφή μου, αλλά πίστευα και ακριβώς το αντίθετο!!!! Έτσι έγινε και με τα «Φτερουγίσματα». Μου είπε ότι της αρέσουν τα παιδιά! Φοβερό; Όχι ότι πίστευα ότι τα μισεί τα παιδιά. Άλλωστε έχει κι ένα παιδάκι, που είναι (αντικειμενικά, όχι επειδή είναι ανιψιός μου) πανέμορφο, πανέξυπνο και γενικά αξιολάτρευτο. Αλλά να, εγώ πάντα με θυμάμαι να ασχολούμαι με τα παιδιά, να παίζω μαζί τους και είχα πάντα την εντύπωση ότι εκείνη δεν ενδιαφέρεται και τόσο. Και ένα ωραία απόγευμα, μου ανακοίνωσε ότι της αρέσουν πολύ τα παιδιά και θέλει να ασχοληθεί με το τι δραστηριότητες μπορε...